💢گاهی یک غول بزرگ را نمی‌بینیم
@bazaryabimodern1987
👈خیلی از ما عبور یک مورچۀ کوچک را نمی‌بینیم، ولی مگر ممکن است که یک غول بزرگ جلوی چشم‌مان ایستاده باشد و او را نبینیم؟
👈دانیِل سایمونز و کریستوفِر کاربِریس پس از انجام یک آزمایش جالب متوجه شدند که: بله ممکن است ما یک غول بزرگ را نبینیم
👈این دو پژوهشگر این تحقیق را انجام دادند: فیلم یک بازی بسکتبال به افراد مختلف نشان داده شد. یک تیم لباس سیاه و تیم دیگر لباس سفید بر تن داشتند
👈از مشاهده‌گران خواسته شد تعداد دفعاتی که توپ بین بازیگران سفیدپوش رد و بدل می‌شود را بشمارند
👈آنها هم به دقت این کار را انجام دادند به گونه‌ای که بعد از پایان بازی، تعداد دفعات پاسکاری توپ را با حداکثر یک یا دو خطا گزارش دادند
👈اما اکثر مشاهده‌گران یک چیز مهم را از قلم می‌انداختند و آن را نمی‌دیدند: انسانی که با لباس گوریل به وسط زمین می‌آمد، می‌ایستاد، بر سینه‌اش می‌کوبید و از جلوی تصویر رد می‌شد
👈چرا مشاهده‌گران چنین چیزی را ندیده بودند؟ پاسخ اینجاست: وقتی ما نگاه و توجه خود را روی یک موضوع خاص در محیط پیرامون‌مان متمرکز می‌کنیم، نسبت به هر آن چه که به آن موضوع بی‌ربط است، کور می‌شویم
👈ما به این پدیده اصطلاحاً «نابینایی ناشی از توجه» می‌گوییم که علت اصلی بی‌توجهی ما به عوامل اصلی اثرگذار بر تصمیمات مهم‌مان است
👈برای همین است که می‌گویند: ما چیزی را می‌بینیم که می‌خواهیم ببینیم!
👈در حقیقت، وقتی در تصمیمی غرق می‌شویم، خصوصاً زمانی که برای گرفتن آن تصمیم نیازمند تمرکز بسیار زیاد هستیم، بسیاری از عوامل مهم را نمی‌بینیم
👈به همین خاطر است که می‌گویند: هنگام تصمیم‌گیری‌های مهم، کمی از موضوع مدنظرتان فاصله بگیرید، تمرکزتان را به هم بزنید و بکوشید مساله و موضوع تصمیم‌تان را در چارچوب بزرگ‌تری ببینید
@bazaryabimodern1987